نسبت به خلیج فارس در پرونده جهانی دانش لنج سازی کم لطفی شد
به گزارش تور و گردشگری، امحای لنج های سنتی از مدار فعالیت، درحالی مصوبه هیأت وزیران را گرفته بود که در پرونده ثبت جهانی دانش سنتی لنج سازی و دریانوردی، بارها روی کلمه خلیج فارس تاکید گردیده است.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از مهر؛ «دانش ساخت لنج و دریانوردی با لنج در خلیج فارس» عنوان پرونده ای است که ایران به کمیته میراث ناملموس یونسکو عرضه داد تا بتواند به جهانیان اعلام نماید که ایرانیها چقدر در حوزه دریانوردی در خلیج فارس دانش و مهارت دارند و لنج سازی یکی از سنت های قدیمی آنهاست که برای گذشتن از اقیانوس ها آنرا با دست ساخته و به آب می انداخته اند و برایش آئین ها و آدابی داشته اند.
اما آن چه که در این پرونده اهمیت داشت، تاکید بر کلمه خلیج فارس بود. کشورهای مختلفی هنگامی که این پرونده به ثبت رسید به ایران تبریک گفتند و بارها و بارها نام خلیج فارس به بهانه لنج سازی بیان شد. هر کشوری که می خواست در رابطه با این پرونده صحبت کند باید از این نام استفاده می کرد. اما این پرونده که با چنین سیاستی بار دیگر بر حقانیت خلیج فارس صحه گذاشت و به ثبت جهانی رسید در معرض خطر قرار گرفت. چون مدت زیادی از ثبت جهانی آن نگذشته بود که برخی دولتمردان در هیأت وزیران مصوبه ای برای نابودی لنج ها دادند. دانش لنج سازی که زمانی در سال ۹۰ به عنوان میراث در خطر یونسکو به ثبت رسید و در سال ۹۹ با عرضه گزارشی در رابطه با احیای این دانش آنرا از لیست در خطر بیرون آوردند با یک خطر جدی تر رو به رو شد. طبق مصوبه ای که ۲۴ آذر ۹۹ به تصویب هیأت وزیران رسید، قرار شد در پنج سال تمام شناورهای چوبی و فایبرگلاس از بین بروند و با کشتی های آهنی جایگزین شوند. سازمان بنادر و دریانوردی پیشنهاد کرده بود که لنج های سنتی چوبی و فایبرگلاس باری با ظرفیت کمتر از ۵۰۰ تن در مدت ۵ سال امحا و به جای آن لنج های فلزی جایگزین شوند. این مصوبه در هیأت دولت تصویب گردید. خبرنگار مهر این مساله را رسانه ای کرد و افراد مختلفی نسبت به آن واکنش نشان دادند و خواهان لغو این مصوبه شدند.
اما آن چه غیر از امحای قایق ها و دانش ساخت آنها در این مصوبه مهم بود، بی اهمیت نشان دادن به کلمه ای بود که بارها دولتمردان ایرانی با کشورهای عربی بر سر آن بحث دارند. این پرونده یکی از پرونده های جهانی است که خلیج فارس در آن بسیار زیاد دیده می شود و کشورها اگر بخواهند در رابطه با آن صحبت کنند باید از این نام بهره بگیرند اما با در خطر قرار دادن این پرونده و از میان رفتن قایق هایی که باقی مانده این میراث هستند، عملا این پرونده هم از لیست یونسکو خارج می شد. ولی چرا کسی به این مساله توجه نداشت؟ آیا کسی متوجه اثبات نام خلیج فارس در خلال پرونده نشده بود؟ آیا وزارت میراث فرهنگی می بایست دولتمردان را از این مساله آگاه کنند که اهمیت پرونده به چه چیزهایی بوده است یا رسانه ها این رسالت را بر عهده داشته و دارند؟ محتوا با اهمیت تر از عنوان بود سعید ایزدی مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی ایران در نشستی که پیرامون مبحث چالش ها و رسالت های خبرنگاران حوزه میراث فرهنگی در مرکز میراث ناملموس انجام شد به این مساله پرداخت و اظهار داشت: یکی از چالش های ما در یونسکو همین مصوبه بوده است. پرونده لنج سازی به اندازه کافی و به تنهایی مهم می باشد اما آن چه در این پرونده با اهمیت تر از عنصر بود، محتواهایی است که در این پرونده ها وجود دارد و در این پرونده هم بارها بر نام خلیج فارس تاکید گردید. این پرونده که فقط در رابطه با لنج نبود بلکه از هویت ملی میهنی ما دفاع می کرد. وی اظهار داشت: رسانه ابزار خوبی برای اصلاح و افزایش سواد است. نوع نگاه ما به لنج باعث شد تا مصوبه ای از هیأت دولت گرفته شود که خوب نبود و ما چهار سال است که برای آن می جنگیم تا اصلاح گردد. برای بسیاری از افراد در هیأت وزیران این مساله در اولویت نیست. در صورتیکه محتوای پرونده مهم بوده است. باید نهادهایی همچون آموزش وپرورش خویش را مکلف به افزایش آگاهی عمومی و سواد اجتماعی بداند.
منبع: ttma.ir
این پست تور و گردشگری را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان تور و گردشگری در مورد این مطلب