یادداشت مهر،
چالش های اساسی كه وزیر جدید میراث فرهنگی باید با آن روبرو شود
به گزارش تور و گردشگری وزیر جدید میراث فرهنگی در نخستین روزهای کاری خود چالش های زیادی دارد که باید تلاش کند آنها را در برنامه کاری خود قرار دهد؛ از اصلاح قوانین تا اقدام برای پساکرونا.
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ دومین وزیر میراث فرهنگی مقرر است در دولت سیزدهم روی صندلی وزارت تازه تأسیس میراث فرهنگی بنشیند. وزیری که تا قبل از این رییس سازمانی بود که از سه بخش صنایع دستی میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل می شد. سه سازمانی که با هم ترکیب شد تا بتواند نقش مهمتری در جامعه ایفا کند؛ توریست جذب کرده و از محل در آمد آن به حفاظت از میراث فرهنگی بپردازد و در کنارش به دست هر توریست صنایع دستی بدهد؛ شاید بازار صنایع دستی اینگونه رونق گیرد.
وزیر میراث فرهنگی در این راه چالش های زیادی خواهد داشت. چالش هایی از جنس قوانینی که سال ها خاک خورده اند و کسی در فکر بروزرسانی آن نبوده تا مشکلاتی که بر سر اهداف این وزارتخانه قرار دارد. آن چیزی که شاید مشکل تر یا مهم تر از همه باشد، اصلاح همین قوانین است.
بخش گردشگری در دهه ۷۰ زیر مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد بود، همان مدیریت به سازمان میراث فرهنگی متصل شد بدون این که در قوانین آن تغییری رخ دهد. چطور می توان گردشگری کشور را سه دهه با همان قوانین پیش برد؟ چرا هیچ کسی تا کنون بصورت جدی روی این مساله کار نکرده است؟ شاید به این علت که به روز رسانی قوانین گردشگری نیازمند مدیریت مستحکم تری بوده اما سالهاست که صندلی سازمان لغزان بوده و کسی فرصت بروزرسانی را نداشته است. اگر هم بوده یا قوانینی در حد لایحه و تبصره بوده یا آنقدر جزئی که دردی را درمان نمی نماید. این قوانین هنوز در بخش میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری نیز گرفتار مشکل است. پس می توان گفت یکی از چالش های وزیر جدید همین قوانین دست و پا گیر و کهنه ای است که پویایی را از وزارت میراث فرهنگی گرفته است.
در حوزه صنایع دستی نیز آنطور که حجت الله مرادخانی پژوهشگر صنایع دستی بارها در مصاحبه های خود گفته است قوانین مناسبی وجود دارد اما اجرائی نمی شوند بدین سبب اگر هم در این عرصه ها قوانینی است، قدرت اجرائی وجود ندارد.
در بخش صنعت گردشگری نیز چالش ها بیشتر است. مراکز اقامتی شامل هتل ها تا انواع دیگر از مراکز هنوز استانداردسازی نشده اند یا با کانسپت جدیدی که به دست آورده اند باز هم در این عرصه بیگانه هستند. بعنوان مثال بااینکه در ایران هاستل به جمع مراکز اقامتی پیوسته است اما هنوز برای دریافت مجوز آن در وزارت میراث فرهنگی چالش وجود دارد. هنوز کسی که می خواهد هاستل داشته باشد باید مجوز میهمان پذیر بگیرد. این قضیه درباره مراکز اقامتی دیگر نیز صدق می کند. هنوز برای بوم گردی ها که چند سالی است در کشور جا افتاده اند استانداردی معلوم نیست. برای مناطق نمونه گردشگری و روستاهای هدف گردشگری نیز همچنین.
اکنون کشور در حالی به دوران پساکرونا نزدیک می شود که مانند همه دنیا نتوانسته در طول این مدت یک سال و نیم اخیر گردشگری جذب نماید یا تبلیغی انجام دهد؛ پس باید خودرا برای یک وقفه دو ساله آماده کند و بداند که حداقل دو سال زمان گذشته و هر چه تبلیغات گردشگری تا قبل از این انجام شده حالا کارایی ندارد و باید باردیگر با رویکرد پساکرونا و کشوری ایمن از ویروس به تبلیغ گردشگری بپردازد. در کنار آن باید تسهیلاتی فراهم آورد که بتواند در بازار پر از رقابت پساکرونایی در بین سایر رقبا گردشگران بیشتری را جذب نماید. هر چند در طول این مدت هم نتوانسته در رقابت با کشورهای همسایه پیروز بیرون بیاید و الان کشوری مانند ارمنستان گوی سبقت را در واکسینه کردن گردشگران ربوده و حتی ایرانیها را به سمت خود جذب کرده است.
نکته دیگر در زمینه نیروی انسانی این وزارتخانه است. از سال ها پیش مدیرانی بر این صندلی نشسته اند که بسیاری از آنها با اتوبوس رؤسای این سازمان منتقل شده بودند بدون این که تخصصی در آن حوزه داشته باشند از طرف دیگر نیروهای کارآمد این وزارتخانه بازنشسته شده یا از کار کنار گذاشته شده اند بدین سان سالهاست که وزارت میراث فرهنگی یا همان سازمان قدیم از کارشناسان و مدیران متخصص خالی شده است. به این روند تغییراتی که حالا وزیر میراث فرهنگی انجام می دهد آن هم در ایام پایانی دولت دوازدهم، اضافه شود.
منبع: ttma.ir
این پست تور و گردشگری را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان تور و گردشگری در مورد این مطلب