تهران هنوز چشم نواز است
به گزارش تور و گردشگری تهران شهر باغ ها و شهره به چنارستان بود و بزرگترین خیابان آن ولیعصر مملو از درختان و سایه آنها و جویی که زیرشان جاری می شد، لطافت و شادابی به مردم هدیه می داد و همچون نگینی در این کلانشهر خودنمایی می کرد؛ این گوشه ای کوچک از قلب تپنده پایتختی است که امروز در حصار برج ها پنهان است.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از خبرگزاری ایرنا، باآنکه طی سال های اخیر خیلی از چنارهای خیابان ولیعصر به بهانه های مختلف بی رحمانه سر بریده شدند ولی باز هم مردم به همان چنارهای کم دلبسته اند و حس نوستالژی را برایشان زنده می شود، مردمان تهران از سایه درختان چنار و صدای خوش جوی های آب زلال زیر درختان محروم شده اند و آرامش آنها در حصار ساختمان ها و ازدیاد خودرو ها گم شده و همیشه از آلودگی هوا شکایت دارند اما هنوز هم در این شهر زیبایی هایی وجود دارد که نمی توان از آنها چشم پوشی کرد.
کلانشهر تهران که از سال ۱۲۱۸قمری بیشتر از دو قرن قلب تپنده سیاست و اقتصاد، فرهنگ و هنر و مدنیت ایرانی بوده است دارای میراث گرانبها و کم نظیر در عرصه های فرهنگ و هنر، تاریخ، طبیعت و معماری و تنوع قومی و گردشگری می باشد.
کلان شهر تهران بناهای تاریخی، جاهای دیدنی و مکان های تفریحی بسیاری دارد؛ آن قدر که امکان دارد بعضی نقطه های مهم توریستی آن از چشم پنهان بماند یا در شلوغی های خیابان هایش گم شود. بیشتر مسافرهای تهران، برای انجام کارهای تجاری و اداری به این شهر سفر می کنند و بیشترشان نمی دانند، جاهای دیدنی تهران مانند گنجینه ای در این شهر جا گرفته اند گنجینه هایی که اساسا دیدن شان پس از یک روز شلوغ کاری، حسابی آدم را سر ذوق می آورد.
اگر از کوچه های قدیمی با معماری منحصر به فرد که حس نوستالژی را در آدمی زنده می کنند و مهم ترین و بلندترین خیابان تهران یعنی خیابان ولیعصر با طول ۱۸ کیلومتر که البته یکی از زیباترین خیابان های دنیا هم به شمار می آید و در دوره های مختلف تاریخ همیشه در بین فهرست نخستین دیدنی های تهران قرار می گیرد بگذریم، به پارک های محبوب این خیابان بویژه پارک ملت می رسیم این پارک قدیمی از مهم ترین جاهای دیدنی تهران است که در تقاطع اتوبان نیایش و ولیعصر قرار دارد شگفتی های پارک از همان ابتدا پیش روی شماست درب ورودی با المان های شهری و مجسمه های مختلف تزئین شده، فضای پارک بخصوص در فصل پاییز و در اوج برگریزان بهترین لوکیشن برای عکاسی است.
با رفتن به پل طبیعت علاوه بر لذت بردن از طبیعت بکر و منحصر به فرد میتوان از نمایی متفاوت به پایتخت نگریست، اگر به تاریخ و معماری علاقه دارید می توانید با رفتن به عمارت مسعودیه، کاخ نیاوران و کاخ گلستان با دیدین معماری های خاص کمی در تاریخ قاجار تا پهلوی و دوران صفوی سیر کنید. اگر هم قصد رفتن به مکانی خوش آب و هوا و ییلاق را دارید رفتن به دربند و درکه بهترین گزینه است.
تاریخچه تهران یا طهران
طبق شواهد تاریخی قدمت تهران به هفت هزار سال قبل می رسد در این رابطه، کشف اسکلت زنی ۳۰ ساله در منطقه مولوی و هم وجود تپه های باستانی در تهران مانند تپه باستانی قیطریه گواه این مدعی است.
در دور صفوی تهران همچنان بعنوان یکی از آبادی های ری محسوب می شد تا این که در این دوره به علت ارادت ویژه شاه طهماسب به امام زاده حمزه (ع)، جد اعلای صفویان، مورد توجه وی قرار می گیرد و دستور می دهد در تهران که نسبت به ری خوش آب و هواتر بوده، برایش اقامتگاه و برج و بارویی درخور شاه نشین صفوی، گرداگرد تهران ساخته شود.
در اصل این دوره را آغاز تبدیل تهران از آبادی به شهر نامید؛ تا این که طبق شواهد تاریخی ۲۳۰ سال قبل، آقا محمد خان قاجار، روز یکشنبه ۱۱ جمادی الثانی ۱۱۶۴ خورشیدی، هم زمان با عید نوروز در کاخ گلستان تاج سلطنت ایران را بر سر گذاشت و تهران را مرکز پادشاهی خود قرار داد باآنکه آن روزها، وی حتی تصورش را هم نمی کرد که این تصمیم، روزی کلانشهری با این عظمت را به وجود آورد.
تا انقلاب مشروطه، طهران به طور عمده با عنوان دارالخلافه شناخته می شده بخصوص این که در زمان سلطنت ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه، مرکز پادشاهی ممالک محروسه ایران به «دارالخلافه ناصری» و «دارالخلافه مظفری» شهرت داشت.
تا این که در مردادماه ۱۲۸۵ فرمان برگزاری مشروطیت به امضای مظفرالدین شاه قاجار می رسد و اولین نشست مجلس شورای ملی در ۱۴ مهر همان سال در کاخ گلستان و در حضور شاه قاجار تشکیل می شود به دنبال تشکیل اولین دوره مجلس شورای ملی، قانون اساسی ایران هم تصویب و طهران رسماً و به صورت قانونی به پایتختی ایران انتخاب می شود.
دلایل انتخاب تهران بعنوان پایتخت
تهران به علت این که مشرف به سراسر فلات ایران بود، یعنی از این نقطه کانونی می شد تا کرانه های شمالی خلیج فارس و دریای مکران را زیر نظر داشت و البته سواحل دریای خزر هم پشت سر او بود بعنوان پایتخت انتخاب گردید از طرفی آقا محمدخان در عین حال برآمده از ایل قاجار بود، که در دو سوی رودخانه گرگان به سر می بردند. جایگاه ایل در پشت سر او باعث اطمینان و دلگرمی اش می شد و در ایام دشوار می توانست به میان ایل خود بگریزد.
وجه تسمیه نام تهران
درباره ریشه نام تهران نظرهای متفاوتی وجود دارد به اعتقاد برخی تهران یعنی دامنه گرم در مقابل شمران که دامنه سرد است برخی هم اعتقاد دارند که سراسر دشت پهناوری که امروز تهران بزرگ خوانده می شود، در بین کوه های اطراف، گود به نظر می رسید و بدین سبب «تَهِ ران» نامیده شد. تعدادی هم تهران را (تَهِ ران) می دانند چون در گذشته به هنگام حمله دزدان و دشمنان، مردم به انتهای خانه های مانند غارشان (زیرزمین ها) پناه می بردند.
مهرالزمان نوبان صاحب نظر در ریشه نام شهرها و روستاها می گوید: برخی گفته اند در گذشته دور تیره ای از خاندان طاهری خراسان در اینجا زندگی می کردند ازاین رو به این شهر «طاهِران» گفتند، طرفداران این نظریه می گویند «طاهران» بعدها به «طِهران» تبدیل شد.
حسین کریمان در کتاب قصران می نویسد: تهران در اصل گِهران بوده به مفهوم جای گرم (گِه: گرم + ران: جا) در برابرِ شِمیران که جای سرد است. شِم و سِم به مفهوم سرد است و شمیران و سِمیرُم به مفهوم جای سرد است. تبدیل «گ» در «گِهران» به «ت» در گویش مردم قصران و آبادی های پیرامون طبیعی است. همان گونه که «گِل» را «تیل» یا «تِوِل» تلفظ می کنند.
هم زمان با جنبش مشروطه که تغییرات بسیاری در ادبیات و نگارش زبان فارسی به وجود آمد، کم کم املای تهران رواج یافت و بعد از تأسیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در دوره پهلوی اول، طهران به تهران تغییر نمود.
۱۴ مهر روز تهران
اعضای شورای اسلامی شهر تهران در دویست و هفتاد و سومین جلسه رسمی چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران در سال ۱۳۹۵ یک فوریت طرح پیشنهادی به شورای فرهنگ عمومی کشور برای تعیین روز تهران در تقویم عمومی کشور را تصویب کردند و بالاخره «تهران» هم صاحب روزی شد و به مناسبت دویست و سی و امین سالگرد اعلام تهران بعنوان پایتخت، از این پس هرسال ۱۴ مهر به نام روز «تهران» سند خورد.
گفتنی است شهرداری تهران به منظور اهمیت بازشناسی هویت پایتخت ایران اسلامی، همه ساله هفته تهران را از ۱۲ تا ۱۸ مهرماه برگزار می نماید و با ویژه برنامه هایی این روز را گرامی می دارد.
تهران در اصل گِهران بوده به مفهوم جای گرم (گِه: گرم + ران: جا) در برابرِ شِمیران که جای سرد است. شِم و سِم به مفهوم سرد است و شمیران و سِمیرُم به مفهوم جای سرد است. تبدیل «گ» در «گِهران» به «ت» در گویش مردم قصران و آبادی های پیرامون طبیعی است. همان گونه که «گِل» را «تیل» یا «تِوِل» تلفّظ می کنند.
هم زمان با جنبش مشروطه که تغییرات بسیاری در ادبیات و نگارش زبان فارسی به وجود آمد، کم کم املای تهران رواج یافت و بعد از تأسیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در دوره پهلوی اول، طهران به تهران تغییر نمود.
منبع: ttma.ir
این پست تور و گردشگری را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان تور و گردشگری در مورد این مطلب